GASTENBOEK

 

Schrijf een nieuw bericht voor het Gastenboek

 
 
 
 
 
 
 

Velden gemarkeerd met * zijn verplicht.
Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.
Het kan zijn dat je bericht pas zichtbaar wordt nadat we het beoordeeld hebben.
We houden het recht om berichten te wijzigen, te verwijderen, of niet te publiceren.
5 berichten.
Gea Steenks Gea Steenks
GEADAG IN KENIA
Zaterdag liep ik weer op een grote Keniaanse wolk .Het was weer Gea dag in Kenia.Op die dag worden alle kinderen van East African Care verwend .Echt een feestdag .In tegenstelling tot onze Hollandse kinderen hebben deze kinderen geen ellenlang Sinterklaaslijstje maar zijn ze blij met alles.
De meisjes en vrouwen krijgen een tasje met Icare pads ,zodat ze geen ene dag op school hoeven te missen.Ze zijn er ongelooflijk blij mee.
Iedereen die handwerk bij mij kocht en de kerken die hielpen bij het schoolgeld van onze kinderen HEEL HARTELIJK DANK.
NU GENIET IK NA van die blije kopjes van de kinderen.Zij wilden via skype mij bedanken ,maar eigenlijk wil ik al onze kinderen bedanken voor hun inzet ,vrolijkheid en leergierigheid.En Gert-Jan en Liesbeth ,jullie waren top.En wat zouden we zonder Festus ,Suleiman en onze motor Lianne zijn?
Nu leg ik even mijn breipennen neer en ga genieten van de mooie filmpjes!

Gea Steenks
Gerda, Wilma en Yvonne Gerda, Wilma en Yvonne
In februari 2019 hebben we een bezoek aan Kenia gebracht.
We hebben daar verschillende projecten van East African Care bezocht. Het was een indrukwekkende ervaring om te zien wat door deze stichting al gerealiseerd is. De betrokkenheid van Lianne en Suleiman en het verdere team voor de bevolking van Kenia was mooi en hartverwarmend om te zien.

We hebben Kinondo care farm bezocht, en daar een rondleiding gehad. We hadden in Nederland sponsoren gevonden voor geiten en kippen. Op de farm hebben we deze overhandigd aan mensen die door East African Care waren geselecteerd. Zij waren heel dankbaar.
We hadden ook van onze plaatselijke voetbalvereniging Lyra voetbaltenues gekregen. We konden daar 2 teams blij mee maken.
Bedankt voor het warme welkom en de gastvrijheid. Het heeft onze vakantie een onvergetelijk gemaakt.
Joyce, Dennis, Joey en Megan Joyce, Dennis, Joey en Megan
Het bezoek aan het opvanghuis wat East african care heeft opgericht, heeft onze vakantie in Kenia afgemaakt! Met z’n vieren waren wij in november op vakantie naar dit prachtige land. Wij hadden een koffer met kinderkleding/speelgoed meegenomen met de gedachte hiervoor een goede bestemming te vinden. Bij toeval ontmoeten we Gertjan, de broer van Lianne. Hij vertelde ons over East african care. Wij waren gelijk enthousiast en natuurlijk nieuwsgierig. Hij was zo gastvrij om ons mee te nemen naar het opvanghuis waar die dag een bijeenkomst was georganiseerd. Wij wisten totaal niet wat we konden verwachten, ook omdat het onze eerste keer in Afrika was. Bij binnenkomst kregen we een warm onthaal van de lokale kinderen/tieners/jongvolwassenen die, die dag aanwezig waren in het opvanghuis. Er heerste een gezellige en warme sfeer! We hebben samen gegeten en spelletjes gedaan. Met in je gedachte dat dit voor de kinderen niet van zelf sprekend is, was dit heel speciaal. We mochten onze kleding uitdelen en er was vanuit Nederland nog veel meer meegenomen. De gezichten van de mensen tijdens het uitdelen van de spullen waren onbetaalbaar. De producten die voor ons de normaalste dingen zijn en van zelf sprekend zijn om te hebben. Je ziet en hoort het altijd wel bijvoorbeeld op tv maar om dit van dicht bij mee te maken is uniek. Daarom willen wij jullie erg bedanken voor deze mooie ervaring op deze dag!
Wij kunnen alleen maar zeggen dat East african care super goed werk verricht, juist omdat het zo kleinschalig is.
Liesbeth, Wesley en Gertjan Liesbeth, Wesley en Gertjan
04-11-2017 19-11-2017
Na maanden wachten was het eindelijk zover, op bezoek bij de projecten van East African Care in Kenia. Lianne en Suleiman hebben ons diverse projecten laten zien in het district Kwale County,
het is mooi om te zien dat ze daar het verschil hebben kunnen maken voor heel veel mensen. Op weg naar de projecten kon je zien dat er de afgelopen weken heel veel regen is gevallen, en het moeilijk was om er te kunnen komen. De wegen waren soms bijna niet te berijden door het vele water wat er gevallen is, voor sommige projecten moesten we erg ver omrijden om er te kunnen komen. Onderweg hebben we veel armoede gezien, ondanks dat waren de mensen opvallend vriendelijk en gastvrij. Zo ook bij een bezoek aan een Albino familie viel ons dat erg op.
Bij de Kinondo Care Farm hebben we een uitgebreide rondleiding gekregen. Veel vers fruit was er te zien, de jongeren werken hard om er wat van te maken op deze rotsachtige ondergrond. De bakken voor Tilapia en Catfish lagen er ook mooi bij. Het is goed om te zien dat deze jongeren onder deze zware omstandigheden het land kunnen omtoveren in een groene oase met mooie/ lekkere producten. Op deze manier kunnen ze het vak leren en uiteindelijk zelfredzaam zijn.
Ook waren wij te gast op de Gea’s Day in het logeerhuis. Dat was echt een feest voor iedereen, jong en oud waren druk in de weer met Loom bandjes maken, make up en ook werd er druk gekleurd in de kleurboeken. De dames kregen de I-Carepads uitgereikt voor het komende jaar. Het eten werd traditioneel klaargemaakt op een houtvuur in een grote pan, dat liet iedereen zich smaken. Na de bingo met mooie/ leuke gesponsorde prijzen konden de kinderen en volwassenen kleding uitzoeken.
Het land en de mensen om ons heen hebben veel indruk op ons gemaakt, dat zorgt ervoor dat wij er volgend jaar weer graag bij willen zijn met onze volgepakte koffers. Hulp is hier nog steeds nodig. De sponsors van East African Care maken ook hier echt het verschil.
Liesbeth, Wesley en Gertjan.
Geertje Breit Geertje Breit
Pinkstercollecte

De stichting East African Care wordt ook vermeld in de Pinksterrondgang in Maassluis
Mijn nichtje Lianne was in Kenia toen bleek dat de oogst, waar iedereen op rekende ,door witte vlieg totaal verziekt was. Die nacht kon ze niet slapen De jongeren hadden gewerkt in temperaturen van 40 graden en nu zou ze hen[en hun familie] met lege handen naar huis moeten sturen.
De volgende ochtend was er bericht binnengekomen van de PKN Maassluis .Er was alvast een mooi bedrag overgemaakt .Iedereen kreeg wat geld en er kon voedsel worden gekocht.
Wonderen bestaan, ook in 2017
Een kerk in Nederland die de handen reikt naar lege handen heel ver weg .
Dat noemen ze Pinksteren, met de Geest die heel ver waait.

Gea Steenks

geertje breit schreef op 19-12-2016 17:33

Kerstfeest in Maassluis

De mensen van de bijzondere cathechese vierden kerstfeest in de kerk.
Ze speelden het kerstspel en nooit zag je zo’n, lieve Maria en Jozef en een stralende ster.
Lianne, mijn nichtje genoot er ook van. Al die blije gezichten.
De collecte van deze dienst gaat in zijn totaal naar East African Care.
Geertje Breit haakt in opdracht de mooiste kerststallen. Een was er te zien met haar dochter Evelien. Evelien heeft het downsyndroom en vult zelf de figuurtjes voor de kerststal op.
Aan het eind van de dienst kreeg Geertje Breit de opdracht voor 2 kerststallen, dus moeder en dochter gaan weer aan het werk voor Kenia .

Jolien schreef op 08-03-2015 14:08

Vanaf maandag begint onze goede doelen actie op de Delftse Montessorischool. Met de kinderen maken wij spullen die we op woensdag 25 maart zullen verkopen om geld in te zamelen voor East African Care – Kenia. Op deze middag (woensdag 25 maart van 17.00 tot 19.30 uur) zullen we deze spullen verkopen. Daarnaast zijn er in de hele school activiteiten rondom Kenia. Ook zal er een barretje zijn en worden er broodjes en andere hapjes verkocht. Dit allemaal met als doel zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het onderwijsproject van East African Care – Kenia. 
Iedereen die interesse heeft, is deze middag van harte uitgenodigd.

Groet,
Jolien
(leerkracht Delftse Montessorischool)

Geertje Breit schreef op 16-12-2014 08:18

Vandaag jullie boeiende site weer bekeken .Ongelooflijk wat jullie voor werk verzet hebben in Kenia .
Je hoort zoveel negatief nieuws van en over Kenia.
Maar als je ziet hoe enthousiast de schookinderen zijn ,hoe blij de gezinnen als ze een koe of kalf krijgen .Je ziet de vissers met hun door microcrediet verkregen bootjes !
De jongeren van Kenia hebben plannen zoals Kassim uit een groot albino gezin ,die dolblij was met zijn naaimachine die voor hem uitzicht op een beter leven vertegenwoordigt .
Nu hopen dat het tuinbouwproject voor de jongeren voortgang kan vinden ,aan de jongeren van EAC zal het niet liggen !
 

Marjan Jongeling en Henk Grit schreef op 10-11-2014 07:52



Ter gelegenheid van de bruiloft van onze zoon Guus met Danielle, de dochter van Lianne, zijn we van 14 oktober tot 4 november 2014 in Ukunda geweest. Ons onderkomen was een luxe resort, maar rijdend naar dat resort ga je wel nadenken over alles wat je onderweg hebt gezien.

We zijn met Lianne en Suleiman naar een aantal projecten van East African Care geweest. Dan komt de structurele, ernstige armoede van Kenia schrijnend naar voren. We mochten een naaimachine en een fiets uitreiken.  Wat deze kleine dingen voor de mensen in dit land doen, is ongelooflijk hartverwarmend. En dan wordt mogelijk iemand ineens van kansarm naar kansrijk gepromoveerd. Ze moeten het zelf doen, maar de mogelijkheden zijn er.

Tot vrijwel de laatste dag van ons verblijf waren we op zonnige dagen bij de projecten geweest. Dan is het stoffig en zijn de wegen hobbelig en vol met gaten. De mensen leven in huizen met zanderige bodems. Toen was er ineens een regendag, en dan zijn de leefomstandigheden ineens nog veel aangrijpender dan eerst. Vloeren van huizen lopen onder water, alles wordt vochtig, enzovoorts. Dan begrijp je dat ziekten als cholera en tyfus hier veel voorkomen en veel slachtoffers eisen. Hygiëne? Waar moet je in vredesnaam beginnen?

EAC is een kleine NGO maar er zit een geweldige drive achter. Wij zouden als vrij snel zeggen: een bodemloze put, maar Lianne en Suleiman  zien elk project op zich en dat zo’n project  individuele mensen kan helpen. Ook in de uitermate stroperige bestuurscultuur van Kenia.

Hulde.

Geertje Breit schreef op 03-08-2014 10:51

Al jaren volg ik East African Care van heel dichtbij en steeds sta ik weer versteld van alles wat er bereikt is door de aandrijvingskracht van een vrouw die even bescheiden als doorzettings gericht is .
Het is mijn nichtje Lianne die niet alleen haar gezin maar ook veel mensen om haar heen enthousiast heeft gemaakt voor haar stichting East African Care .
Soms maak ik me zorgen over haar tomeloze inzet ,want het moeilijke is ,dat als je iemand helpt en zoveel mensen omheen staan die je niet kunt helpen .
Kijk vooral naar wat je wel gedaan hebt ,zeg ik dan.
Als je de projecten leest weet je dat er ontzettend veel werk is verzet dankzij heel veel vrienden en donateurs van EAC .
Zelf handwerk ik voor EAC en steeds als er 100 euro bij elkaar gehaakt en gebreid zijn ,kan er in Kenia weer een naaimachine gekocht worden .
Laatst vroeg Riet ,van de Pluktuin in Naaldwijk ,of ik een trui in haar lievelings kleuren wilde haken .
Na aftrek van de onkosten gaat alles naar EAC .
Riet vond de trui zo mooi ,dat ze een donatie gaf waarmee een naaimachine met toebehoren aan een jongen uit een albinofamilie kan worden geschonken .
Met haar gift heeft een jongen en zijn familie weer toekomst.
Zoiets maakt mij blij . Wij kunnen met eenvoudige middelen iets voor een ander  doen .
6 september is er in de Pluktuin in Naaldwijk een dag met kraampjes ,ook EAC is er en natuurlijk Geertje Breit met kleindochter Fee die loombandjes voor EAC verkoopt .

Loes van Kempen-Harteveld schreef op 14-01-2014 22:46

Eind november / begin december 2013 was ik een week in Kenia en mocht, als donateur, flink wat dagen met Lianne en Suleiman mee op stap bij het bezoeken van projecten van East African Care (EAC).

Wat een bijzondere belevenis!! Alleen al om te zien hoe de mensen leven in Kenia en hoe verschrikkelijk veel mensen zo leven en toch vrolijk  blijven en kleurig gekleed gaan ondanks hun geïmproviseerde hutjes met elke dag weer de zorg om eten voor zichzelf en hun kinderen bijeen te krijgen.

Onvoorstelbaar ook hoeveel goeds er te doen is. Alleen al zorgen voor een waterput, zodat de mensen geen einden meer hoeven te lopen om water te halen  en voor een latrine, zodat de omgeving van bv. een school (waar in één geval ook nog een voetbalveld naast was) niet vervuild raakt.

EAC zet zich onder andere in zulke basale zaken waar de mensen al heel erg blij mee zijn.  Zelfs waren er hier en daar “green houses”: plastic kassen waarvoor behalve een waterput ook een elektrische pomp nodig is. De mensen in een dorp hebben dan ook echt inkomsten door te verkopen wat zij verbouwen.

Lianne en Suleiman konden deze keer twee maal een koe aanbieden, in beide gevallen aan een groep weduwen. De bedoeling is dat een jonge koe een kalf krijgt dat de eerste maal wordt geschonken aan een andere groep. De volgende kalveren blijven, zodat een soort van kudde ontstaat die melk en vlees oplevert: voedsel dus. Zelf mocht ik ergens in de rimboe een trapnaaimachine aanbieden aan een jeugdgroep. Ook kreeg een straatarm gezin met veel kinderen (waarvan de helft albino!) een mooie grote zwart-witte geit. Voor verschillende van o.a. de albinokinderen die we bezochten wordt scholing bekostigd voor betere kansen in de maatschappij: lagere school en bij goed resultaat ook middelbare school.

Onderweg met onze 4 Wheel drive auto al hotsend over de abominabele wegen (gelukkig had het niet geregend) passeerden we indrukwekkend veel waterputten, soms met een soort van  watertorentje voor een kraan op afstand. Ook heel veel latrines met opschrift en logo van EAC. Aan sommige werd extra aandacht besteed, anderen functioneerden al weer jaren prima. Suleiman wees ze alle nonchalant aan tijdens het passeren. Hij kende alle plaatsen uit zijn hoofd.

Het hoogtepunt van mijn bezoek was een feestavond in het “Logeerhuis”,  hoofdkwartier van  EAC, dat beheerd wordt door Suleiman en Festus, de Keniaanse medewerkers. Kinderen waarvan de opvoeding wordt bekostigd door EAC kunnen altijd terecht in het logeerhuis als zij geen huis hebben of als er problemen zijn. Veel van de kinderen zijn wezen en wonen in gastgezinnen of bij hun grootouders.

Het logeerhuis is ook de basis waar Lianne woont als zij in Kenia is.

Ditmaal was er een feestmaal georganiseerd voor alle kinderen die aanwezig konden zijn en voor medewerkers en gasten. Er was heerlijk Swahili eten, klaargemaakt door de zuster van Suleiman, die daarvoor was overgekomen uit Mombasa. Inkopen waren gedaan gewoon langs de weg bij groente en fruit verkopers en bij vissers op het strand. We aten met z’n allen aan lange tafels op de waranda van het logeerhuis: één grote gemengd Keniaans – Nederlandse familie. Engels was de voertaal. Alle kinderen hadden op school prima Engels leren spreken. Na de maaltijd werd gedanst op z’n Keniaans op locale muziek. Iedereen danste met iedereen. Echt het einde vond ik dat. Iedereen was zo vrolijk.

De kinderen bleven slapen, maar gingen in de dagen er na weer terug naar hun gezinnen. Zelf ging ik weer naar Nederland toen mijn week om was.

 

Lianne bleef nog een tijd en ging met Suleiman nog veel projecten af om mensen te motiveren en te controleren of alles goed liep. Daarna moest ook zij weer terug naar haar gewone werk in Nederland, al op de dag na aankomst. Haar volgende bezoek is in het voorjaar.

Een heel bijzondere vrouw is Lianne: rustig, bescheiden, en vriendelijk, maar recht op haar doel af en zonder van wijken te weten als het er op aan komt. Zij besteed letterlijk al haar vrije tijd aan EAC.

Suleiman is haar steun en toeverlaat. Hij behartigt de belangen van EAC als de Nederlanders er niet zijn. Suleiman vertelde dat hij ca. een jaar geleden meedeed aan de verkiezingen in Kenia. Hij voerde daar uitgebreid campagne voor, maar verloor. Wie geen geld heeft, heeft geen kans in Kenia. Goede bedoelingen hebben en capabel zijn spelen geen rol. De teleurstelling was heel groot. Toch is hij maar weer met goede moed aan de slag gegaan voor EAC en zijn volk. Petje af voor Suleiman en Lianne!

Hoop nog heel vaak in Kenia te komen  en als het even kan mijn steentje bij te dragen aan de goede dingen die mensen daar dan toch maar voor elkaar doen.

Loes van Kempen-Harteveld

Peter Van den Broucke schreef op 21-12-2013 14:32

Groeten vanuit België.
In december 2013 was ik in Ukunda secondary School op bezoek en heb ik jullie waterpomp en sanitair zien staan. Ik heb gesproken met de directeur en enkele leraren en ze waren zeer gelukkig over de infrastructuur die East African Care daar heeft gerealiseerd. Ze staat er nog steeds en wordt perfect onderhouden. Gefeliciteeerd met jullie werk. Jullie maken een verschil ginder ter plaatse en dat verdient een (Belgische) pluim!
Doe zo voort. 

geertje breit schreef op 16-08-2012 17:44

De brei expositie in de Pluktuin in Naaldwijk heeft voor het medicijnpotje van EAC 609,50 euro opgebracht.
Er zijn heel wat gokjes op de bol gewaagd en heel veel stola,s ,kikkers ,muizen enz,verkocht.

Ik vond het erg leuk te exposeren maar met de opbrengst ben ik super blij omdat ik weet dat jullie het geld goed kunnen gebruiken en elke euro goed bij jullie terecht komt.

hartelijke groet

Geertje Breit

gea Steenks schreef op 19-06-2012 10:58

Wat ziet jullie site er mooi uit .Al maanden ben ik als Geertje Breit met een expositie bezig in de Pluktuin.Toen ik hoorde dat ik ook spulletjes mocht verkopen dacht ik gelijk aan jullie.
Ik vind de inzet bij de mensen van East African Care heel betrokken.En je weet iedere euro naar EAC komt goed terecht.
Het mooiste vind ik als oud onderwijzeres de kansen die jullie aan weeskinderen geven.Geweldig.

Ons gezin is op verschillende fronten met EAC bezig ,zo lopen er wat koeien rond met herkenbare namen.En onze kleinkinderen hebben gelopen voor waterputten.Fijn dat wij van veraf zo betrokken kunnen zijn met mensen die echt niets hebben.
Vooral voor Suleiman en Lianne heb ik veel respect.
Veek sukses allemaal .

Mike & Kim schreef op 14-12-2009 10:57

Wij zijn net terug van een werkelijk geweldige 16-daagse vakantie naar Kenia. Bij aankomst hadden wij het geluk een drietal dames uit Nederland te ontmoeten die, zo vertelde zij, naar Kenia gingen om een aantal projecten te bekijken die zij sponsoren. Nieuwsgierig gemaakt door hun enthousiaste verhalen wilden wij graag meer weten en zo kwamen wij in contact met Lianne en Suleiman van East African Care. Na een eerste ontmoeting op het kantoor, dat tevens een logeeradres is voor alle kinderen/jongeren die via hen scholing krijgen, werden wij uitgenodigd om een dagje mee op pad te gaan met Lianne en Suleiman. Wij hebben met eigen ogen kunnen zien wat een geweldig werk East African Care doet en wat voor positieve impact het heeft op hele gemeenschappen. Zo hebben wij bij een school sanitair voorzieningen mogen openen en hebben wij gezien hoe er in een ander dorp gezwoegd werd om een waterput te maken. Door de droogte daar is de grond erg droog en de bouwvakkers zaten nu al op 40m! diepte en hadden nog steeds geen water! Het was voor ons een zeer indrukwekkende dag en hebben echt ontzettend veel respect voor al het werk dat Lianne, Suleiman en de rest van het team verrichten. Je hoort wel eens over instanties die geld inzamelen om projecten in armere landen op touw te zetten maar ik twijfelde altijd een beetje of een donatie dan wel echt daar terecht zou komen waar het nodig is. Bij East African Care weet ik dat elke donatie meer dan goed terecht komt en wij zullen daarom ook zeker ons steentje bijdragen! Lieve Lianne, Suleiman, Francis, Annie en Gerda ontzettend bedankt voor deze indrukwekkende ervaring en tot een volgende keer!

Mike & Kim 

Marja van Dijk schreef op 30-08-2009 17:09

Van 8 tot 26 augustus ben ik met mijn 2 zoons, Pim en Bas, in Kenia geweest.
Wij hebben daar voor de stichting een aantal projecten mogen bekijken onder de bezielende leiding van Lianne de Munck en haar Keniaanse medewerkers. Ik heb een latrine mogen openen en een waterput. 
Ik heb daar zelf mogen aanschouwen hoeveel goed werk er al verricht is.

Vele waterputten, veel latrines, een boten project, een koeien project. Kinderen die worden gesponsord en daardoor  onderwijs krijgen. De inzet is groot en het enthousiasme enorm.
Wij hebben echter ook gezien hoeveel er nog gedaan moet worden en hoeveel tijd ermee gemoeid is.
De slechte infrastructuur, de bureaucratie in Kenia en soms dagen geen stroomvoorzieningen zorgen voor veel oponthoud.

Des te verbaasder was ik bij het zien van alles wat al bereikt is.

East African care zorgt dat iedere euro goed terecht komt.

Als de basisbehoefte niet aanwezig is heeft iemand geen enkel vooruitzicht.

Dat vooruitzicht wordt door de stichting weer aan de mensen gegeven.

Niet alleen water maar door de bouw van de putten ook werk, steeds meer kleinschalige projecten geven mensen weer hoop in een toekomst.

Een druppel op de gloeiende plaat? Geenszins is mijn overtuiging na het zien van al die geslaagde projecten.

Ik hoop dat er zich veel sponsors zullen blijven melden.

Ieder mens, zou in ieder geval water moeten hebben. Ieder kind onderwijs.

Ik draag graag mijn steentje bij. Ik hoop u ook!

 

gea steenks schreef op 02-08-2009 10:22

Vandaag bericht uit Kenia gekregen van mijn nichtje Lianne.Een prachtige door vrouwen gemaakte kaart.Ik heb bewondering voor de Keniaanse vrouwen ,die zonder ondersteuning van de overheid en vaak zonder de steun van de vader van hun kinderen ,hard werken om in leven te blijven.
Op de foto’s zie je hen vaak breedlachend staan ,in kleurige gewaden met schoongepoetste kinderen.
Hoe krijgen ze dat voor elkaar in een land waar aan alles gebrek is ,zelfs aan de meest elementaire levensbehoeften.

Wat een kracht zie je bij hen.
Maar ook de mannen laten zich niet onbetuigd.
Als voorbeeld Suleiman ,die op het thuisfront in Kenia alles regelt.
De projecten breiden zich nog steeds uit .Dat heeft u kunnen lezen.
Onze jongste dochter vond het koeienproject wel wat .

Ze vertelt aan iedereen dat ze een koe heeft.En als er wat ongelovig gekeken wordt ,zegt ze met lachende ogen:””Echt waar in Kenia!”Misschien ook iets voor u?

Francis Moubis schreef op 23-02-2009 02:35

Als sponsor van Ali wil ik u graag even wijzen op twee foto’s die op deze website staan. U ziet hem op zijn eerste dag op school en hij is dolgelukkig dat hij de kans heeft gekregen een cursus elektrotechniek te gaan doen en dat straalt hij ook uit! Veel gehandicapten in Kenia komen uiteindelijk op straat terecht en hebben geen andere mogelijkheid dan bedelen. Mijn broer Ferry, die verstandelijk gehandicapt is, heeft ondanks zijn handicap een fijn leven in een gezinsvervangend tehuis in Monster, een wereld van verschil met Kenia en daarom maakt het mij heel blij als ik deze foto’s van Ali zie en ik op deze manier voor hem het verschil kan maken tussen een leven op straat en een toekomst waarin hij voor zichzelf kan zorgen en een fijn bestaan kan opbouwen.

gea steenks schreef op 23-02-2009 02:35

          Even voorstellen.Ik ben de tante van een bescheiden nichtje dat door haar liefde voor Kenia dingen doet waarbij ze vergeet dat ze eigenlijk heel bescheiden en verlegen is.

          Het begon met geld verzamelen om voor Suleiman [nu de mentor van de projecten in Kenia ] een stenen huisje te bouwen .Wij als familie hadden er een hard hoofd in ,maar mijn nichtje ging koppig door.

          Het huisje kwam er ,maar er bleek een groot gebrek aan schoon water te zijn ,verder fondsen werven en mede dankzij de hulp van Suleiman ,kwamen de putten er.

          Iedere keer als mijn nichtje uit Kenia terug kwam ,waren er nieuwe projecten opgezet.Het gebruikelijke sneeuwbaleffect werkt ook in een tropisch land.

           Ook de familie mocht meedoen.Samen met tante Annie gingen we scholen bezoeken .U heeft er over kunnen lezen.Met mijn nichtje  en Annie bezochten we met heel veel plezier verschillende scholen om fondsen te werven.Het enthousiasme van de kinderen was overweldigend.

        Het mooiste was het bezoek met Suleiman zelf aan de school De Regenboog.Ze werden begroet in het Swahili en met een lied van Suleiman bedankt voor hun gift.De kinderen vonden de zwarte man uit Kenia in zijn mooi wit gewaad geweldig.

Eigenlijk is Suleiman zelf de beste fondsenwerver.Ik heb hem Nederlandse les gegeven in de periode dat hij in Nederland was,als hij tijd had ,want er moest veel werk verzet worden door mijn nichtje en Suleiman.

Wij  bezochten ook een biologische tuin waar Suleiman gesprekken had met de tuinman over bloemen en groente

Daar wist men bij de stichting DE Zaaier meer over te vertellen.Hier dus ook het sneeuwbal effect.

            Het belangrijkste vind ik ,als oud-onderwijzeres ,het kostschoolproject ,echt met heel weinig geld geef je weeskinderen een toekomst.Wat let je om mee te doen,want ondanks de credietcrisis blijven wij een heel rijk land.

            Dat nichtje van mij heet Lianne en ik hou van haar om wie ze is en om wat ze doet en omdat ze mij in contact heeft gebracht met een voor mij verre wereld waar kinderen net zoveel kansen verdienen als onze [klein]kinderen.         

Nanda Blansjaar schreef op 23-02-2009 02:35

Kenya is a beautiful country. If you look past the fancy resorts on the beach and forget the crime for a moment, then you’ll find the most beautiful Kenyan people. They might not have a basic water well or a latrine, but they’ll get up in the morning and work hard to stay alive. And most important, they smile!

I visited Kenya in 2006 and I’ve seen these people and I’ve seen the projects of East African Care. This organization works because they start with the people, the people that make Kenya a beautiful place.  

When I was in Kenya, Suleiman (project coordinator) was in my Holland and I was able to sleep in his room in his village. There were no pictures on the wall, just a small important message:

East African Care. Do something to help another person! I’ve seen with my own eyes the effort of the many projects of East African Care.  A lot is done, but there’s also a lot to be done. If you start small, I believe you’ll reach something great! And I thank the Kenyan people for their hospitality and warmth towards a stranger and now a friend.  Nanda

Milou Dekkers schreef op 23-02-2009 02:35

In 2005 heb ik met een groep van de HAS Den Bosch een paar van jullie projecten mogen bezoeken. Nu 3 jaar later zit ik in Australia (University of Queensland) en ben druk bezig met mijn vervolg studie in Natural Resource Management. 1 van de onderwerpen is Power, Poverty and Global water crisis. Jullie project was het eerste waar ik aan dacht, dit heb ik dus ook als voorbeeld genomen. Na het checken van jullie site zag ik dat jullie nog steeds veel progress maken met jullie projecten, erg blij dat te lezen.
Veel succes met alles en nogmaals bedankt voor de rondleiding in Kenya, erg leerzaam.

Cheers, Milou

(Miloudekkers@hotmail.com)